Alles is anders ...? Of toch niet ...?

Umthombo, maart 2020

Alles is anders ….?? Of toch niet ……???

Vol enthousiasme vertrok ik 12 maart naar Durban.
Corona was al wel gearriveerd in Nederland, maar de zorgen waren toen nog niet dermate dat reizen niet mogelijk of onverstandig was……maar de wereld veranderde in een kleine week……en dat betekende dat ik slechts enkele dagen bij uMthombo kon blijven en vervroegd terugkeerde naar Nederland.
Toch hebben die paar dagen in Durban een enorme indruk achtergelaten….

De situatie bij uMthombo is erg veranderd, ten gevolge van financiële problemen moesten ze in de afgelopen zomer het gebouw in uMbilo verlaten en verhuisden ze naar enkele ruimtes in een Methodistenkerk. Het vele goede werk moest nu plaatsvinden in een kleinere ruimte en door een afgeslankt team.
Met 10 heel gemotiveerde mensen wordt nu heel veel hulp verleend aan de straatjongeren, zoals : voedsel op straat uitgedeeld; activiteiten gedaan met de jongens en meisjes; therapeutische gesprekken gevoerd met zwaar getraumatiseerde jongeren; huisbezoeken afgelegd; post16 programma’s gedaan; jongeren begeleid naar werk; afkickprogramma’s opgestart; jongeren die weer thuis wonen begeleid; contacten onderhouden met scholen i.v.m. risico jongeren, etc. etc. te veel activiteiten om ze allemaal te benoemen.

Alles is anders ???
Nee, eigenlijk niet, want toen gingen we de straat op…..de out-reach…..
met een kist vol brood en een tank vol drinken bezochten we 4 plekken in de stad …en in totaal 42 jongeren en 12 kinderen in de leeftijd van 0-4 jaar zaten al te wachten tot de auto van uMthombo kwam….en terwijl het eten en drinken werd uitgedeeld gingen Lindu en Sylvia , beide social workers, met de jongeren in gesprek. Ook al werden de gesprekken in Zulu gevoerd, je kon aan de toon wel horen dat het heftige en emotionele gesprekken waren…
Een greep uit deze out-reach:
*Een heel jonge moeder met 3 kinderen, waarvan de oudste (5 jaar oud) ernstig misbruikt is door oma, moeder woont nu met haar kinderen in een “huisje” op een vuilnishoop midden in de stad. Wij zouden daar nog geen dieren huisvesten, maar zij was blij een “huis” voor haar kinderen te hebben.
*Een jongen die vorig jaar vol goede moed aan een gewoon leven in de township begon en die mij herkende en me vrolijk begroette….hij is weer terug op straat, daar handelt hij in drugs en verdient daar voldoende mee om te overleven.
Ik praat met hem en zeg : “Volgend jaar kom ik terug …ik wil je dan niet meer op straat zien…je kunt zoveel meer dan handelen in drugs en rondhangen op straat…..”
Hij geeft mij een hug, schudt uitgebreid mijn hand ..DEAL !....hij belooft stellig en lachend dat hij daar heel hard aan zal werken……?!
*Een meisje, dat ik vorig jaar met haar peutertje op de foto zette, vertelt dat haar peuter nu bij gogo (oma) woont, het gaat goed met hem. In haar armen een baby….die enkele maanden geleden is geboren en nu dus met moeder op straat leeft, de situatie herhaalt zich dus….!!
Alles is anders???? Nee dus ….
En toch…..
Steeds meer jongeren weten uMthombo te vinden, de zeer gemotiveerde ervaren stafleden werken steeds professioneler en niet alleen jongens maar ook steeds meer meisjes kloppen aan bij uMthombo, de problematiek van de meisjes is veel ernstiger dan die van de jongens. De meeste meisjes hebben meerdere trauma’s opgelopen: geweld, verkrachting, misbruik, SOA’s.
Er is veel werk te doen voor de staff van uMthombo, maar het is opvallend hoe effectief, betrokken en liefdevol zij hun werk doen.
Echt geweldig…ik ben heel erg onder de indruk van wat ik in deze korte tijd zie… !!!!

Maar toen kwam Corona…niet alleen in Nederland maar ook in Zuid-Afrika en volgde daar een totale lock down… maar hoe kun je mensen in huis houden, die geen huis hebben ?
Stef Bos (zanger) verwoordde het zo goed: “er is in Zuid-Afrika een eerstewereld-lockdown,
In een tweedewereldland met een derdewereldbevolking.”
De straatjongeren en andere daklozen worden op dit moment ondergebracht in een aantal shelters in Durban, maar de situatie in deze shelters is vreselijk.
De staf van uMthombo heeft zich aangemeld om als vrijwilligers te helpen in de shelters.
Ik probeer zoveel mogelijk contact te houden met Mpendulo, de hectiek van de dag en de problemen zijn enorm. Het is niet te hopen dat Corona in Zuid-Afrika een ramp gaat veroorzaken.
Mijn gedachten gaan voortdurend uit naar de staf van uMthombo, de straatjongeren en alle vrienden en bekenden in Durban.
Alles is anders….? Ja, misschien toch…